Citadel en de verboden stad

8 februari 2019 - Hue, Vietnam

We zijn nog in de keizerlijke stad Hue en we hebben vandaag weer heel wat gedaan.
In het midden van Hue ligt de citadel en daat gaan we eerst heen. Deze is begin 19e eeuw gebouwd en was de thuishaven van de keizerlijke Nguyen dynastie. De citadel heeft 9 verschillende poorten, elk voor verschillend soort mensen. Er was 1 poort voor de vrouwen. En nu wordt het interessant. Ik denk dat dit de grootste poort was, want vrouwen daar hielden de keizers wel van. Keizer Minh Mang, die van 1820 tot 1840 keizer is beweest en 50 jaar oud is geworden hield er heel erg van. Zijn geneesheren voegden kruiden van speciale bladen toe aan zijn rijstwijn om hem extra "bronstig" te maken. Schrik niet, hij had 142 kinderen!

De Thien Mu pagode is van 1600 en daarmee de oudste boedhistische tempel van Hue.
Allerlei legendes over de tempel over witte dames die hier verschenen zijn, al dan niet met een drakenhoofd. 
Deze tempel was altijd al een broeinest van verzet, maar in 1963 reed de monnik Thich Quang Duc vanuit deze tempel met een blauwe austin naar Saigon. In Saigon heeft hij zich in brand gestoken als protest tegen het regiem van de katholieke Diem.

Boottochtje over de parfumrivier, dat hadden ze wel uit het programma mogen halen, want op die rivier is niets te zien. Wat ze wel doen is op de boot spulletjes proberen te verkopen. De reisleider had hier vooraf al voor gewaarschuwd en adviseerde een drankje te kopen en verder niets.....je kent Corri.
ze heeft afgelopen week die boodschappentas gekregen en die is nog helemaal leeg, want we hebben nog niet de gelegenheid gehad om te winkelen, dus nu de gelegenheid zich voordeed, heeft ze alle kleding die aan boord was even gepast. Gelukkig heeft Fox de boottocht iets ingekort, anders had ze nog langer de tijd gehad om te winkelen.
Het ergste is dat ze een broek heeft gekocht die plooit, of niet goed zit of zo, in elk geval denk ik dat de zak van max er straks goed mee is. Lichtpuntje is dat het afdongen me nu voor het eerst is gelukt, want op de sleutelhanger die Corri ook nog kocht heb ik 10.000 dong (40 cent) korting voor elkaar gekregen.


Khal Dinh's  tombe is mooi en dat  mag ook wel, want er is 11 jaar over gebouwd, vanaf 1920. De keizer heeft de tombe zelf laten bouwen. Van buiten zwart met invloeden van verschillende culturen, de tombe binnen is van goud. Deze keizer werd als een marionet van de Fransen gezien en was niet erg geliefd onder de bevolking. Dat hij de belasting met 30% verhoogde om de bouw van te betalen zal niet meegeholpen hebben.

We hebben nog gekeken hoe ze de typische Vietnamese punthoedjes maken, ze zeggen dat ze 1 dag doen over een hoedje. We hebben het niet afgekeken. Ook hebbsn we gezien hoe ze wierook stokjes met de handmaken. Ze maakten ook Frangipani wierrookstokjes, 1 keer raden wat Corri gekocht heeft.

Deze week wel ervaren dat iedereen andere humor heeft en mijn humor voor sommigen geen humor is.
Vandaag is het 34graden. Er klaagt een vrouw dat haar fototoestel niet werkt bij deze temperatuur. Ik zeg; dan is het vast een Nederlands toestel. Nee hoor, is het antwoord
Het serveerstertje van vanavond brengt een fles Tiger bier en een glas van Huda bier. Ik zeg tegen haar, dat is niet goed he. Ze lacht niet, buigt een keer zegt oh so sorry en wil mijn glas meenemen. Laat maar zitten kind.

Tussen de middag vegetarisch geluncht bij de nonnen. Het zijn boedhistische nonnen. Jonge meisjes kunnen hier al bij gaan, ze wonen, mediteren en werken hier en gaan daarnaast naar school. De nonnen zonder haar zijn al helemaal non. Sommigen hebben nog een pluk, of een stuk hoofd bedekt met haar, die zijn nog in de leer en eventueel nog te bekeren. Maar deze kinderen hebben dit besluit op jonge leeftijd al zelf genomen en zijn dus niet zomaar om  te praten.
Het lijkt me trouwens zelf wel iets om monnik te worden, beetje mediteren, bedelen om eten, tuintje schoffelen en tijdens de ceremonie beetje trommelen.

We wandelen naar de rivier, het is extreem druk met scooters. Op elk kruispunt wachten we op het groene licht  voordat we oversteken, maar dat wil niet zeggen dat de rest van het verkeer stopt. Dat rijdt gewoon door!!! De scootertjes zelf hoor je bijna niet, maar wel de constante serenade van claxonnetjes.
Het is een kwestie van jezelf soepel er doorheen bewegen en vooral geen onverwachtse bewegingen maken en dan komt het goed. Op een kruispunt staan twee agenten het verkeer te regelen. Volgens mij staan ze daar met gevaar voor eigen leven, niemand trekt zich, of lijkt zich er iets van aan te trekken. Het verkeer blijft vanuit alle richtingen rijden.

Er is een soort kinderkermis, met attracties die bij ons leuk zouden zijn op de nostalgische kermis, maar dat maakt de kinderen hier niet uit, want het is erg druk. Voordeel is dat hier de families op de scooter komen in plaats van met de auto. Er staan nu duizenden scooters geparkeerd  voor zoveel auto's zou nooit voldoende parkeerplaats zijn.

Aziatische   meisjes maken veel selfies, of maken foto's van elkaar, waarbij ze uitgebreid staan te poseren. Je ziet dat ook als aziatische meisjes op vakantie zijn in europa. Ik weet nu hoe dat komt, als ze 1 of 2 jaar oud zijn en nog maar amper kunnen kunnen lopen, dan krijgen ze van mama al een cursus selfie nemen. Ik heb het zelf gezien.

We hebben net gegeten bij een restaurant in het centrum. Lang tafelen lijken ze hier niet te kennen. Als je de menukaart dichtklapt staat er al iemand naast je om de bestelling op te nemen. Het valt al mee dat eerst het voorafje komt. Ik had een soep en Corri een salade  vooraf. Maar Corri kon nog maar net over haar  bord heen kijken, zoveel was het. Ik was dan ook veel eerder klaar met mijn voorafje. Mijn soepkop werd direct weggehaald en Corri at rustig door. Een tijdje later kwam het meisje vragen of ik het hoofdgerecht al wilde hebben, of dat ik liever wilde wachten tot Corri ook klaar was. Ik zei, wacht maar even. Dat is goed zei ze en ze liep weg. Langs de andere kant kwam toen het andere meisje met mijn hoofdgerecht aanlopen. Dat is al vreemd  maar direct daarna kwam ook het hoofdgerecht voor Corri. Nadat alles op was heb ik gewoon een tweede hoofdgerecht  besteld, zodat we toch nog lang hebben getafeld. Natuurlijk 1 nadeel, ik zal na de vakantie nieuwe broeken moeten kopen.
Toen we na het eten naar het hotel liepen kwamen we voorbij een aantal kroegen die vol zaten met jongelui. Als je denkt dat ze in Loret of Ibiza kunnen feesten. Hier kunnen ze het ook, bij elk tafeltje stonden kratten  bier en emmers met gekoelde drank. De gedachte dat al die jongelui dadelijk weer op al die scootertjes de weg op gaan. Maar het is inmiddels al na achten, dus voordat zij gaan rijden liggen wij oudjes allang te slapen.

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Jan en Miriam:
    9 februari 2019
    Je zou een boek kunnen uitgeven Leon. Heerlijk om jullie avonturen en info vh land te lezen!!