Angkor What?

Toch in slaap gevallen en lekker geslapen.
Bij het ontbijt wordt al snel duidelijk dat we niet de enigen zijn in het hotel.
We worden opgehaald door onze gidsen. De rustige gids heeft last van zijn buik en vraagt of we het niet erg vinden  als hij niet meegaat. Alleen Justin Bieber vinden we wel voldoende, hij telt toch wel voor 2.

Angkor Wat beslaat ruim tweehonderdvijftig vierkante kilometer. Het werd in de negende eeuw door machtige khmerkoningen aangelegd ter meerder eer en glorie van henzelf. In de vijftiende eeuw raakte Angkor Wat na een invasie vanuit Thailand door de jungle overwoekerd en vergeten totdat Franse expedities het in de negentiende eeuw weer opnieuw ontdekten. Sindsdien staan de door vele oorlogen gehavende tempels met hun prachtige beeldhouwwerken, stenen figuren en hun torens met talloze ommegangen weer in aanzien en wordt het complex beschouwd als een van de zeven wereldwonderen.
We hebben de gids gevraagd om de tempels in omgekeerde volgorde te bezoeken dan wat hij normaal doet, we hopen zo de topdruktes te vermijden.
Het is 40 graden, maar het lijken er wel 100. Mogelijk lijkt het door de windstilte tussen de hete stenen wel warmer.
We hadden en eitje mee moeten nemen die hadden we vast op de stenen kunnen bakken.

We hebben de volgende tempels gezien:
*Ta Prohm, meest mysterieuze tempel, betekent voorouder van Brahma
Het bevatte op zijn hoogtepunt wel 3000 dorpen. Het is gebouwd door Jajavarman VII.
*Olifantenterras, is meer dan 300m lang en werd gebruikt voor parades 
*Phimeanakas; tempelpaleis gebouwd in de 10e eeuw door koning Rajendravarman II
Deze hindoetempel staat bekend als de hemelse tempel
*Baphuon, een van de elegantste tempels, gebouwd door koning Udayadityavarman II in de 11de eeuw. Deze pyramidevormige hindoetempel symboliseert de berg Meru, waar de goden wonen.
*Angkor Thom (Khmer voor grote stad) werd beschermd door een 8 m hoge muur van ca 13km omgeven door een gracht. De centrale torens van de tempel zijn versierd met enorme mysterieus glimlachende gezichten die in de vier windrichtingen kijken. Men gelooft dat ze de alziende en alwetende bodhisattva Avalokitesvara voorstellen, gepersonifieerd door Jayavarman VII zelf.
*Angkor Wat; stad die een tempel is. Dit complex is gebouwd in de 12e eeuw door koning Suryavarman II en was oorspronkelijk gewijd aan Vishnu, de beschermer van de schepping. De plattegrond is gebaseerd op een mandala, een heilige vorm uit de hindoekosmos. In het midden van het complex staat een tempel met vijf torens in de vorm van een lotusknop die de berg Meru symboliseren. In deze periode was de khmer architectuur op het hoogtepunt.
Afbeeldingen van tweeduizend sensuele Aspara's of hemelnimfen sieren de muren van de tempel. Ze dragen fraaie juwelen en exquise hoofddeksels en nemen verleidelijke poses aan. Het zijn onsterfelijke mooie vrouwen uit de hemel, danseressen en onweerstaanbare verleidsters. Ook wij zijn verleid, maar daarover morgen meer.
 

Afijn, we hebben heel de dag door deze tempels geslenterd, alleen even onderbroken voor een lunch. Justin Bieber is super enthousiast en weet over elke steen wel iets te vertellen en doet dat dus ook. Ik struikel na de eerste tempel al over de naam van de koning die er bij hoort en neem het niet echt meer op. (ik kan me ook niet voorstellen dt jullie heel dat stuk over de tempels gelezen hebben en ik geloof zeker niet dat je de naam van 1 van de koningen nog weet) Gelukkig is hij ook fotograaf en klikt zo wat leuke fotootjes weg. Hij roept telkens one two three, klik als hij een foto maakt. En dan oh wait, nog een foto, one two three, klik. Ik hoor het zo heel de dag door en ben bang dat ik het nu heel de nacht hoor.
Maar tegen het einde van de middag hebben wij het wel zo'n beetje gehad en verlangen naar ons zwembad. Het valt niet mee om Justin af te remmen, want hij is echt niet te stoppen, gaat maar door. Hij heeft het wel door, dat we niets meer opnemen, maar hij is erg gedreven. Nog even dit en nog even dat. We eindigen in een ruimte waar je diep in moet ademen en op je borst moest kloppen, je moest dan ondertussen denken aan iets wat je verbeterd wilt hebben met betrekking tot gezondheid. Ik heb er een half uurtje in gestaan, geheel ontspannen en relaxed, klaar om nog een tourtje tempels te doen. Maar ik moest Corri bijna naar het busje dragen, compleet versleten. Terug naar het hotel, direct onder de douche en daarna in het zwembad gesprongen, een uurtje later werd het alweer donker.
In de avond hebben we een toektoek genomen naar de pubstreet. Supergezellig centrum heeft Siem Reap en niet te druk. Maar het was toch lastig om buiten een plekje te vinden bij ee  restaurant die ons wel wat leek. Uiteindelijk toch ergens terecht gekomen, waar we lekker hebben gegeten. In het restaurant was live muziek, jongen en meisje die engelse liedjes speelden. Net buiten zat een groepje oorlogslachtoffers jingel jangel muziek te spelen, waarbij een belletje de maat aangaf. Ik hield er bijna een gespleten persoonlijkheid aan over.

Gisteren nog vergeten te vertellen wat een komedie zo'n visum is. In het vliegtuig al 2 formulieren in moeten vullen. Bij aankomst in Cambodja moesten we daar weer een ander formulier invullen. Alle drie de formulieren bevatten dezelfde informatie. Dan zitten er 12 beambten met uniformen aan met veel strepen erop, op een rijtje naast elkaar. Bij meneer 1 moet je het formulier en paspoort, pasfoto en de dollars, waar het om te doen is, inleveren. Paspoort en formulier gaat tussen de 12 mannen waarvan ik geen idee heb wat ze doen, van hand tot hand. De 12e man roept de namen af staat op het bordje. Maar hij kan de namen natuurlijk niet uitspreken, dus steekt hij de paspoorten in de lucht en moet je van een afstand kijken of je je foto herkent. Zo nu heb je je visum.

Het formuliertje of je iets aan te geven hebt moet je bij een douanier inleveren, tenminste, hij zat bonnetjes aan te  nemen tot wij aan de beurt waren, toen liep hij weg van zijn plaats, ging een beetje op en neer lopen en gebaarde van een afstand; leg maar neer. Tot dan toe had hij vier verschillende stapeltjes gemaakt, maar waarop de selectie gebaseerd was wisten we niet. We hebben de briefjes er maar bij gegooid. Kortom, een beetje poppenkast, maar wij waren in Cambodja.