Hoi Anh

Vandaag met de nodige tussenstops richting Hoi An gereden.

Volgens de reisleider stopten we bij een illegale whiskey stokerij. Maar ze bleken eucalyptus bladeren te koken en te destilleren. Natuurlijk kon je ook eucalyptusolie kopen in verschillende geuren en kleuren, waar de vrouwen als vliegen op een pot met stroop opaf vlogen. Bij een dame uit de groep smeerden ze olie op haar armen en ze besloot een grote pot te kopen. Daarna kreeg ze een allergische reactie, liep ze heel de middag met rode armen rond en een pot olie die ze niet kon gebruiken. Ik heb het vuurtje maar wat verder opgestookt, dan gaat het vast beter.

we reden langs de wolkenpas, bij helder weer heb je een mooi uitzicht. Onderweg er naar toe zagen we al 2 koeien terug komen lopen. Halverwege de berg was mooi te zien hoe de wolken over de berg heen gleden. Een aantal haarspeldbochten verder reden we zo de mist in en was er van enig uitzicht geen sprake meer.
Toch stond het bovenop de berg vol met geparkeerde bussen en scooters, er was geen doorkomen aan. Ondanks de mist stonden alle aziaten foto's te maken, zelfs vanaf de motorkap van een rijdende auto. Gelukkig besloten wij adhoc om maar door te rijden.
Hierdoor hadden we tijd over en zijn nog gestopt bij een winkel met allerlei marmeren dingen. Het lijkt wel zo'n thuiswinkel uitstapje. Maar goed, de man van de vrouw met de rode armen, wilde zijn vrouw verrassen, door stiekem iets te kopen. Maar het ging om een marmeren tafel met stoelen, waarvoor de verzendkosten al 3000$ waren. Er moest dus nogal wat onderhandeld worden over de prijs. Het bleef dan ook niet lang geheim voor de vrouw. Ik heb ze daarna niet meer over haar armen gehoord.

We zijn door Danang gereden, langs de restanten van de Amerikaanse vliegbasis en langs het strand waar de Amerikaanse soldaten in de jaren 60 aan land kwamen en werden verwelkomd door Vietnameze schonen en de burgemeester. In het begin dachten ze waarschijnlijk dat ze in de hemel waren, maar ze kwamen er al snel achter in de hel te zijn beland. Er zijn wel zo'n 10000 kindjes geboren van een amerikaanse soldaat. Deze kinderen hadden geen goed leven in Vietnam, veel werden ook als vondeling achter gelaten bij de kerk, de moeders waren bang dat hun kinderen vermoord zouden worden. 

De gouden brug, die pas af is, in de buurt van Danang, kunnen we niet zien. Dezze was op tv, en is een brug voor voetgangers, die gedragen wordt door twee grote hnden. Deze is bij een pretpark en het zou een dag kosten om die te zien. Maar, ze hebben een replica gemaakt, in het klein en die hebben we wel gezien.

Bij het hotel staan dames te poseren in mooie kleiding. Mensen lopen nog steeds mooi gekleed voor TET. Als ik even snel en stiekem een plaatje van ze schiet, nog voordat ik hen kan bedanken, omdat ik een foto mocht maken, bedanken ze mij, omdat ik een foto van hen heb gemaakt. 

Net zoals gisteren stond ook in Hoi An savonds de politie het verkeer te regelen, maar hier op naaldhakken. Mogelijk maakte dat meer indruk.

Hoi An is een 17e eeuwse handelsplaats met invloeden uit verschillende continenten. Het plaatsje staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Mooi plaatsje en gezellig gemaakt met veel lampionnen. Al die lampjes, dat lijkt niemand te kunnen weerstaan, het is hier nog drukker dan in Hue.

Bedankt nog iedereen voor jullie leuke berichtjes!!