Phong Nha

Ook hier in Vietnam lijkt karaoke populair, je ziet langs de weg vaak reclameborden van karajoke tenten.
Zo ook in het hotel gisteravond, speciaal voor ons werd, na het eten, de karaoke opgestart.
Na wat aandringen door de reisleider offerde Corri zich op, maar Engelse liedjes hadden ze niet, laat staan Andre Hazes.
Eigenlijk bleken ze (we zitten nog steeds in Noord Vietnam) alleen liedjes over Ho Chi Minh te hebben.
Onze les Vietnamees in de bus was net voldoende om het refrein mee te zingen 
Refrein:
Vietnam Ho Chi Minh, Vietnam Ho Chi Minh, Vietnam Ho Chi Minh, een pakkende melodie, dus je kunt het zo meezingen.
De jongen van het hotel nam de coupletten voor zijn rekening en hij ging er helemaal in op, zoals sommigen dat kunnen bij karaoke. Zijn vriend stond ons ondertussen te filmen, dus ik waarschuwde Corri dat ze voor de zekerheid maar enthousiast mee moest klappen, omdat ze anders wel eens problemen kon krijgen om het land uit te komen. Het is hier trouwens ook verplicht om op feestdagen te vlaggen, in elke streek weer op een andere manier, maar hier hangt de vlag in elke tuin hoog in de top van een stok.

Vandaag zijn we weer een stuk naar het zuiden gereden, waarbij we ook een stuk over de Ho Chi Minh trail hebben gereden. Dat zijn de wegen die Noord Vietnam tijdens de oorlog gebruikte om de vietcong in het zuiden te bevoorraden en om troepen over naar het zuiden te sturen. De Amerikanen wisten dat en bestookten dit pad met meer bommen dan in heel de 2e wereldoorlog zijn gebruikt. De noordvietnamezen gebruikten vrijwilligers, waarvoor vooral veel jonge meisjes zich aanmelden, om dit pad telkens weer te herstellen. Het pad is volgens hun zeggen nooit volledig onderbroken geweest, ondanks alle bommen. De vietnamezen wisten ongeveer hoeveel aanvallen de Amerikanen deden en wanneer de vliegtuigen weer terug vlogen. Direct na een aanval begonnen ze dan met het herstellen van het pad.
Vandaag zijn we bij een monument geweest van 10 jonge meisjes. ook zij begonnen met het herstellen toen er onverwachts nog een bommenwerper langs kwam. Je kunt de krater op deze plek nog zien.  De 10 meisjes zijn omgekomen.
Het is mooi dat er nog steeds zoveel mensen langskomen om te bidden , wierook te branden en bloemen te leggen bij de graven. Vandaag is het 2e nieuwjaarsdag, nu is het helemaal een komen en gaan van mensen.

De reisleider wil ons Vietnam laten proeven, voelen, horen en zien. Zodoende deelt hij vaak snoep uit. Vandaag was het een soort rijstkoek, met in het midden nootjes, met honing en gember. Aparte smaak. Corri vond het natuurlijk heel erg lekker, ze heeft mijn koek ook voor de helft op.

We zijn langs theeplantages geweest en rubber boom kwekerijen.
Ook zijn we bij mensen thuis geweest, even binnen gekeken. Wat een vriendelijke mensen.
Eenvoudig, maar netjes. Zoals je ziet is de keuken buiten en waren de mensen pas net klaar met eten.
De mensen wisten niet dat we langs kwamen, maar stonden gelijk klaar met snoepjes en drankjes. Corri maakte van de gelegenheid gebruik om ook maar even naar de wcte gaan bij deze mensen.

Vanmiddag zijn we weer met bootjes gaan varen, nu met motorbootjes.
We zijn ook door een grote grot gevaren, daar moest de motor uit en ging het vrouwtje die onze boot bestuurde, met haar dochtertje van (ik schat) 8 jaar de boot roeien. Over 750 meter heeft ze drie kwartier gedaan.
Het was dan wel een boot waar 10 man in zat. (En die keken alle 10 toe hoe dat vrouwtje met haar kind ploeterde)
Met heel de groep waren we verdeeld over drie van deze bootjes. 1 van de bootjes van de groep vaarde met motor aan en op volle snelheid frontaal tegen een ander bootje aan, terwijl er op het water plaats genoeg was. Heel gek ongeluk. Gelukkig geen gewonden, maar het bootje heeft flinke averij opgelopen. De jongens van het bootje zijn wel flink gestraft, minder fooi dan de andere bootjes, ze moeten de reparatie zelf betalen en ze mogen een maand lang geen mensen vervoeren. Lijkt me vrij zwaar, maar veiligheid voor alles werd er gezegd.

We zijn aangekomen op onze slaapplek in Phong Nha, op een hele mooi lokatie.
Ook hier zijn stukken (komt ie weer) van Kong opgenomen. Er staat nog een beeld van zijn hand in de tuin.
De bergen waar we vanaf ons balkon op uit kijken komen volgens ons precies zo voor in de film.

Zojuist gegeten op dit resort. Volgens de reisleider heeft de kok die hier werkt ook in Italie gewerkt.Dat in combinatie met pasta op de menukaart ( wat we hier nog niet gezien hebben) zorgde dat ik...pasta bestelde. Nadat ik het op had heb ik schaamteloos een 2e portie besteld. En Corri heeft nadat ze haar eten ophad nog een extra voorafje besteld; springrol. Ze is tegenwoordig helemaal van de springrol. .